ზაქრო აზრეთის ძე გიგანი დაიბადა 1971 წელს გულრიფშის რაიონის სოფელ ვარჩეში. იგი  აზრეთ გიგანის ვაჟიშვილი იყო.  მამა-შვილი ომის დაწყების დღიდანვე  ერთმანეთის მხარდამხარ იბრძოდა და უბადლო ვაჟკაცობითა და გამბედაობით შიშის ზარს სცემდა მტერს.

ზაქრო გიგანი,  ასაკის მიუხედავად, იყო თავისი საქმის მცოდნე, გამოცდილი და უშიშარი მებრძოლი. სიცოცხლით სავსე, მუდამ მხიარულ ბიჭს მეგობრები და ახლობლები ზაქარიას  ეძახდნენ.

ზაქრო გიგანი 1992 წელს დაიღუპა სოფელ ათარა-აფხაზსკაიაში.

საქართველოს პრეზიდენტის განკარგულებით სამშობლოს ტერიტორიული მთლიანობისათვის ბრძოლაში გამოჩენილი გმირობის, ვაჟკაცობისა და თავგანწირვისათვის ზაქრო გიგანი, სიკვდილის შემდეგ, დაჯილდოვდა მედლით „მხედრული მამაცობისათვის“.