ჩვენი გმირები

გელა  ვალტერის  ძე  ბეჭვაია  დაიბადა  1964  წლის  10  თებერვალს  გალის  რაიონის  სოფელ წარჩეში.

აფხაზეთში მიმდინარე  საომარი  მოქმედებების  დროს, 1993 წლის  მარტიდან  ირიცხებოდა საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს  მე-2  საარმიო კ ორპუსის  24-ე  მექანიზირებული  ბრიგადის   245-ე  ბატალიონის  პირად  შემადგენლობაში.გელა  აქტიურად მონაწილეობდა  არაერთ  საბრძოლო  ოპერაციაში.უშიშარი  და მამაცი  მეომარი იდგა იქ,სადაც სამშობლოს  ჭირდებოდა.

გელა  ბეჭვაია დაიღუპა 1993  წლის  11  სექტემბერს  სოფელ  წარჩეში, ერთ-ერთი  საომარი ოპერაციის  დროს.

ოთარ  ვალიკოს  ძე  ბაღიშვილი  დაიბადა  1963  წელს  გალის რაიონის  სოფელ  ოქუმში. საშუალო  სკოლის  დამთავრების  შემდეგ  სწავლა  განაგრძო  ტექნიკურ  სასწავლებელში.

აფხაზეთში  მიმდინარე  საომარი  მოქმედებების  დროს  ოთარ  ბაღიშვილი , 1992 წლის 11 დეკემბრიდან  ირიცხებოდა  საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს  მე-2 საარმიო კორპუსის  24-ე  მექანიზირებული  ბრიგადის  245-ე  ბატალიონში  რიგით მეტყვიამფრქვევედ.

ოთარ  ბაღიშვილი  მონაწილეობდა  ბედია-აგუბედიას  შორის  გამავალ  საბრძოლო  ხაზზე , ტყვარჩელი-ჩხორთოლის  მიმართულებით  მიშველის  მთაზე  მიმდინარე  საბრძოლო  თუ თავდაცვით  ოპერაციებში.

ოთარ   ბაღიშვილი  1993  წლის  28 სექტემბერს , აფხაზ  ბოევიკთა  მასიური  შემოტევისას ,ჭურვის აფეთქების შედეგად  ადგილზე  გარდაიცვალა.

ოთარ  ბაღიშვილს  დარჩა  მეუღლე  და  შვილები.

გია ტერენტის ძე აბშილავა  დაიბადა  1958  წლის  31  მარტს  გალის  რაიონის  სოფელ ბედიაში. სავალდებულო-სამხედრო  სამსახური  მოიხადა   ქალაქ  კურსკში. დემობილიზაციის შემდეგ, 1986-1990 წლებში , ქალაქ  ქუთაისის  სამთო-სამშენებლო სასწავლებელში სწავლობდა. აფხაზეთში  საომარი  მოქმედებების  დაწყებისთანავე  სამშობლოს დამცველთა რიგებში  ჩადგა  და  საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს  მე-2  საარმიო კორპუსის  24-ბრიგადის  245-ე  ბატალიონში  მოხალისედ  ჩაირიცხა. აქტიურად მონარილეობდა   საქართველოს  ტერიტორიული  მთლიანობისთვის   მიმდინარე  საომარ მოქმედებებში.

გია  აბშილავა დაიღუპა  1993  წლის  5  ივლისს ,სოფელ  ბედიაში  ერთ-ერთი  შემოტევის დროს.

გია  აბშილავას  დარჩა  მეუღლე  და  შვილი.

ელგუჯა რეზოს ძე ხორავა დაიბადა 1965 წლის 3 მარტს გალის რაიონის სოფელ საბერიოში. 1982 წელს დაამთავრა  წალენჯიხის რაიონის სოფელ ფახულანის საშუალო სკოლა. მოიხადა სამხედრო- სავალდებულო სამსახური. 1991 წელს ელგუჯა ხორავა ოჩამჩირის 244-ე ბატალიონში ჩაირიცხა და სამშობლოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის მებრძოლთა რიგებში ჩადგა.

ელგუჯა ხორავა 1992 წლის 28 ნოემბერს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ კოჩარასთან სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულებისას დაიღუპა.

საქართველოს პრეზიდენტის განკარგულებით სამშობლოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის  ბრძოლაში გამოჩენილი გმირობის,ვაჟკაცობისა და თავგანწირვისათვის ნ ელგუჯა ხორავა, სიკვდილის შემდეგ ,დაჯილდოვდა ვახტანგ გორგასლის   III  ხარისხის ორდენით.

ომარ  არჩილის ძე  ხუფენია 1958  წელს  ქალაქ ოჩამჩირეში  დაიბადა.

ომარ  ხუფენია ირიცხებოდა  24-ე ბრიგადის  244-ე ბატალიონის  პირად შემადგენლობაში, პირველი  ასეულის  ათეულის მეთაურად  და  აქტიურ მონაწილეობას იღებდა  ყველა  საბრძოლო ოპერაციაში, რომელსაც  აწარმოებდა  244-ე  ბატალიონი.

ომარ  ხუფენია  საბრძოლო მოქმედების დროს მტრის სნაიპერის მიერ ნასროლი ტყვიით დაიღუპა.

გურამ  შალვას  ძე  შანავა  დაიბადა  1966  წლის  12  მაისს  ქალაქ  ოჩამჩირეში.

აფხაზეთში  მიმდინარე  საომარი  მოქმედებების  დროს , გურამ  შანავა  ირიცხებოდა საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს  24-ე  ბატალიონის  მე-2  ასეულში ყუმბარმტყორცნელად. მონაწილეობდა  სოფლების – ტამიშის, ბესლახუბას, მერკულას და ოხურეის  მისადგომებთან  მიმდინარე   საბრძოლო  ოპერაციებში.

1993 წლის  27 აპრილს, შტაბის  უფროსის  ბრძანებით, გურამ  შანავას  სერჟანტის  წოდება მიენიჭა. სოფელ  ოხურეისთან, ერთ-ერთი საბრძოლო  ოპერაციის დროს, გურამი სასიკვდილოდ  დაიჭრა. მეგობრებმა – თენგო  შონიამ  და იურა  გერგედავამ საბრძოლო პოზიციიდან  გამოიყვანეს.

გურამ  შანავა  გარდაიცვალა  1993  წლის  29  სექტემბერს.  დაკრძალულია  ქალაქ ზუგდიდში.

ველოდი  ქარჩავა დაიბადა 1932  წელს  5 თებერვალს  ოჩამჩირის  რაიონის  სოფელ მერკულაში.

მართალია, საბრძოლო  გამოცდილება  არ ჰქონია,მაგრამ   როცა  სამშობლოს  გაუჭირდა, სხვებთან  ერთად  ხელში  იარაღი  აიღო და ფრონტის  ხაზზე  დადგა.

ველოდი  ქარჩავა  24-ე  ბრიგადის  244-ე  ბატალიონის  შმადგენლობაში  რიგით  მებრძოლად ჩაირიცხა. 61  წლის  ასაკში  ოჯახთან  განშორება  უჭირდა, მაგრამ  მისთვის  მთავარი  მამული იყო.

ველოდი  ქარჩავა  დაიღუპა  1993  წლის  24  სექტემბერს  ოჩამჩირის  რაიონის  სოფელ მერკულასთან.

ველოდი  ქარჩავა  დაკრძალულია  ქალაქ  ზუგდიდში.

მამუკა  გენადის  ძე  ქარდავა  დაიბადა  1972  წლის  21  მარტს  ქალაქ  ოჩამჩირეში. 1989  წელს დაამთავრა  ოჩამჩირის საშუალო  სკოლა. 1990  წელს  ჩაირიცხა  ქალაქ  მოსკოვის  ავტო-საინჟინრო ინსტიტუტში.

აფხაზეთში  მიმდინარე  საომარი  მოქმედებების  დროს, 1992  წლის  სექტემბრიდან ირიცხებოდა  საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს  24-ე  ბრიგადის  244-ე ბატალიონში  რიგით  მებრძოლად.

1993 წლის  29  სექტემბერს, სოფელ  ოხურეიში, მტერთან  შეტაკების  დროს მამუკა ქარდავა  მძიმედ  დაიჭრა  და  გარდაიცვალა.

ზაზა  როინის  ძე  ფარულავა  დაიბადა  1977  წლის  30 აპრილს. აფხაზეთში  მიმდინარე საომარი  მოქმედებების  დროს  ზაზა  24-ე  ბრიგადის  244-ე  ბატალიონში  ირიცხებოდა.

1993 28 სექტემბერს  ზაზა  ფარულავა უგზო-უკვლოდ  დაიკარგა.

როინ  (რაინდი) არველოდის  ძე  საქანია  დაიბადა  1951  წლის  19  სექტემბერს  გალის რაიონის  სოფელ  ოტობაიაში. სწავლობდა  ქალაქ  ოჩამჩირის   15-ე  საშუალო  სკოლაში. ომის დაწყებამდე  იყო კერძო  ბიზნესში.

1993  წლის  15 თებერვლიდან  როინ  სექანია  ირიცხებოდა  საქართველოს  რესპუბლიკის თავდაცვის  სამინისტროს  მე-2  საარმიო  კორპუსის  24-ე  მექანიზირებული  ბრიგადის  244-ე ბატალიონის  შემადგენლობაში.

1993 წლის 29 სექტემბერს, ოჩამჩირის  დაცემის  დღეს  საბრძოლო  მოქმედების  დროს როინი  საქანია  გმირულად  დაიღუპა.

დაკრძალულია  გალის  რაიონის  სოფელ  ოტობაიაში. საქართველოს პრეზიდენტის განკარგულებით  სამშობლოს  ტერიტორიული  მთლიანობისთვის  ბრძოლაში  გამოჩენილი გმირობის, ვაჟკაცობისა  და  თავგანწირვისათვის  როინ საქანია, სიკვდილის  შემდეგ, დაჯილდოვდა   ვახტანგ  გორგასლის   III  ხარისხის  ორდენით.

მალხაზ  გივის  ძე  მუკვანი  დაიბადა  1971  წლის  7  ივნისს  ოჩამჩირის   რაიონის  სოფელ ოხურეიში. 1987  წელს  დაამთავრა  საშუალო  სკოლა. 1988  წელს  ჩაირიცხა  აჩიგვარის სასოფლო-სამეურნეო  ტექნიკუმში. 1990  წელს  გაიწვიეს  სამხედრო-სავალდებულო სამსახურში.

მალხაზ  მუკვანი ირიცხებოდა  საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს   მე-2 საარმიო  კორპუსის  24-ე  მექანიზირებული  ბრიგადის  244-ე  ბატალიონის  შემადგენლობაში.

1993  წლის  15 მაისს, საბრძოლო  დავალების  შესრულების  დროს,მალხაზ  მუკვანი ვაჟკაცურად  დაიღუპა.

მაიზერ  ბაჩის  ძე  გურჩიანი  დაიბადა  1969  წლის  4  მაისს  ოჩამჩირის  რაიონის   სოფელ ოხურეიში.

დაამთავრა  ოხურეის  სკოლა-ინტერნატი. სამხედრო-სავალდებულო  სამსახური მოიხადა  ქალაქ  ბაქოში. დემობილიზაციის  შემდეგ  მუშაობდა  მძღოლად.

აფხაზეთში  მიმდინარე  საომარი  მოქმედებების  დროს, მაიზერ  გურჩიანი  ირიცხებოდა საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს  მე-2  საარმიო  კორპუსის  24-ე მექანიზირებული  ბრიგადის   244-ე  ბატალიონის  მე-3  ასეულის  რიგით  მსროლელად.

მაიზერ  გურჩიანი  მონაწილეობდა  სოფელ  ოხურეის  მისადგომებთან  მიმდინარე საბრძოლო  ოპერაციებში.

მაიზერ  გურჩიანი  დაიღუპა  1993  წლის  29  სექტემბერს  ერთ-ერთი  შეტაკების  დროს .

მაიზერ  გუჩიანი  დაკრძალულია  ოჩამჩირის  რაიონის  სოფელ  ოხურეიში.

ვიტალი კვარაცხელია აფხაზეთში  მიმდინარე საომარი  მოქმედებების  დროს  ირიცხებოდა საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინიუსტროს  მე-2  საარმიო  კორპუსის  24-ე მექანიზირებული  ბრიგადის  244-ე  ბატალიონის  პირად  შემადგენლობაში.

ვიტალი  კვარაცხელია  საბრძოლო  დავალების  შესრულების  დროს  ვაჟკაცურად  დაიღუპა.

ბადრი  მიხეილის  ძე  ბეჭვაია  დაიბადა  1966  წლის 17 მარტს. ცხოვრობდა  ქალაქ  ოჩამჩირეში.

აფხაზეთში   მიმდინარე  მოქმედებების  დროს,ბადრი  ბეჭვაია, 1993  წლის  31  მარტიდან 1993  წლის  29 სექტემბრამდე  ირიცხებოდა  საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის სამინისტროს  მე-2   საარმიო კორპუსის  24-ე  მექანიზირებული  ბრიგადის 244-ე  ბატალიონის მექანიზირებული  ბრიგადის  244-ე  ბატალიონის  პირად  შემადგენლობაში.

ბადრი  ბეჭვაია  დაიღუპა  1993  წლის  29  სექტემბერს  სოფელ  ოხურეისთან  მიმდინარე საბრძოლო  ოპერაციის  დროს.

ვლადიმერ  ვლადიმერის  ძე  ბეგასი, ეროვნებით  უკრაინელი, ოჯახის  ერთადერთი  შვილი, დაიბადა  1972  წელს  ქალაქ  ოჩამჩირეში.

  აფხაზეთში  ომის  დაწყების  პირველივე  დღიდან  ვლადიმერ  ბეგასი  ჩაირიცხა  საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს  24-ე  ბრიგადის  244-ე  ბატალიონის შემადგენლობაში – მესანგრედ.

   1993 წლის  10 მარტიდან  1993  წლის  27  სექტემბრამდე   აქტიურ  მონაწილეობას  იღებდა ყველა  საბრძოლო  ოპერაციაში, რომელსაც  აწარმოებდა   244-ე  ბატალიონი  ბესლახუბა- მერკულას  შორის  გამავალ  გზაზე.

    აფხაზეთის  დაცემის შემდეგ  24-ე  ბრიგადა  დაიშალა. ვლადიმერ  ბეგასი  ჩაირიცხა  პირველი ბრიგადის  მე-6  ბატალიონში, რომელიც  დისლოცირებული  იყო  ზუგდიდიდს რაიონის   სოფელ ანაკლიასა  და  ჭკადუაშში. როგორც  კი  კოდორის  ხეობას  გაუჭირდა , ვლადიმერი  მის  დამცველთა  რიგებში  ჩადგა.

    1994 წლის 25  მაისს  მოხდა  შეტაკება  კოდორის ხეობაში განლაგებულ  ჩვენს ჯარებსა  და აფხაზ  ბოევიკებს  შორის. ამ  ბრძოლაში  ვლადიმერ  ბეგასი  მძიმედ  დაიჭრა. ჭრილობა სასიკვდილო  აღმოჩნდა  და  26  მაისს  გარდაიცვალა.

    საქართველოს  პრეზიდენტის  განკარგულებით  სამშობლოს  ტერიტორიული მთლიანობისთვის ბრძოლაში  გამოჩენილი  გმირობის,ვაჟკაცობისა  და თავგანწირვისთვის ვლადიმერ  ბეგასი  სიკვდილის  შემდეგ,დაჯილდოვდა  ვახტანგ  გორგასლის   III  ხარისხის ორდენით.