ვახტანგ ვარლამის ძე ჩაკვეტაძე
ვახტანგ ვარლამის ძე ჩაკვეტაძე დაიბადა 1953 წლის 2 ივნისს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ცაგერაში.
სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლობდა სოხუმის ინდუსტრიულ სასწავლებელში, რომელიც დაამთავრა 1972 წელს. 1974 წლიდან მუშაობდა ინჟინერ-ელექტრიკოსად.
ვახტანგ ჩაკვეტაძე ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე ბრიგადის 242-ე მექანიზირებული ბატალიონში.
ვახტანგ ჩაკვეტაძე დაიღუპა 1993 წლის 5 იანვარს, ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ცხენისწყალთან.
შოთა საშიკოს ძე შუბითიძე
შოთა საშიკოს ძე შუბითიძე დაიბადა 1947 წლის 12 მაისს სოფელ კოჩარაში.
აფხაზეთში მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს, შოთა შუბითიძე ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე ბრიგადის 242-ე მექანიზირებულ ბატალიონში – რიგით მსროლელად. მონაწილეობდა ბრიგადის მიერ დაგეგმილ სამხედრო ოპერაციებში, სოფელ კოჩარასა და ცაგერას მისადგომებთან.
1993 წლის 5 მაისს , სოფელ კოჩარასთან ,მტერთან ერთ-ერთი შეტაკების დროს , შოთა შუბითიძე გმირულად დაიღუპა. დაკრძალულია კოჩარის სასაფლაოზე.
მურთაზ ვალიკოს ძე შუბითიძე
მურთაზ ვალიკოს ძე შუბითიძე დაიბადა 1961 წლის 8 ივლისს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ კოჩარაში.
საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლა განაგრძო საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში.
აფხაზეთში საომარი მოქმედებების დაწყებისთანავე , მურთაზ შუბითიძე აქტიურად ჩაერთო ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობისთვის ბრძოლაში. იგი საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე ბრიგადის 242-ე ბატალიონში ჩაირიცხა რიგით მებრძოლად.
მურთაზ შუბითიძე დაიღუპა 1992 წლის 6 დეკემბერს ცხენისწყალთან.
ვასილ მიშას ძე შუბითიძე
ვასილ მიშას ძე შუბითიძე დაიბადა 1964 წლის 2 ივლისს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ კოჩარაში.
1970-80 წლებში სწავლობდა კოჩარის საშუალო სკოლაში. 1980-1982 წლებში, მსახურობდა საბჭოთა არმიის რიგებში. დემობილიზაციის შემდეგ, მუშაობდა ოჩამჩირეში სამშენებლო ტრესტში – მძღოლად.
აფხაზეთში მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს, ვასილ შუბითიძე ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე ბატალიონში რიგით მებრძოლად.
1992 წლის 30 ნოემბერს ვასილ შუბითიძე მშობლიურ კოჩარასთან მიმდინარე საბრძოლო მოქმედებების დროს გმირულად დაიღუპა.
ანზორ შუბითიძე
ანზორ შუბითიძე დაიბადა 1952 წლის 11 მაისს საჩხერის რაიონში.
1952 წლიდან ოჯახი საცხოვრებლად გადავიდა ოჩამჩირის რაიონის სოფელ კოჩარაში. საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ მალევე დაოჯახდა. მოიხადა სამხედრო- სავალდებულო სამსახური.
1992 წლის 14 აგვისტოს აფხაზეთში კონფლიქტის დაწყებისთანავე , ჩაეწერა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე (ოჩამჩირის) ბატალიონში. იმ დღიდან იარაღი არ გაუგდია ხელიდან. კოჩარელი ვაჟკაცი ანზორ შუბითიძე საუკეთესო მებრძოლი იყო და ამასთან მაღალკვალიფიციური რადიო-მექანიკოსი,რითაც დიდ დახმარებას უწევდა ბატალიონს – კავშირგაბმულობის სისტემების ამოქმედებასა და სრულყოფაში. მისი მოწადინებითა და უშუალო მონაწილეობით , შესაძლებელი გახდა ბატალიონის დანაყოფებს შორის ნორმალური კავშირების დამყარება. 1993 წლის 2 თებერვლიდან დაინიშნა მე-2 საცეცხლე ასეულის დამმიზნებლად.
აფხაზეთი ბრძოლის ქარცეცხლში გაეხვა ,საქართველოს მთლიანობას საფრთხე დაემუქრა.
მან მეგობრებთან ერთად ფიცი დადო, რომ სისხლის უკანასკნელ წვეთამდე იბრძოლებდა საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის.
ანზორ შუბითიძე დაიღუპა 1993 წლის 13 თებერვალს, როცა მეთაურის ბრძანებით, ერთ-ერთ საბრძოლო დავალებას ასრულებდა სოფელ ილორში – ამონტაჟებდა რადიოლოკაციურ ანტენას, რომელსაც უნდა გაეკონტროლებინა ზღვის აკვატორია. ანზორ შუბითიძე ერთგულად ემსახურა თავის ქყვეყანას.
ნიკოლოზ შელია
ნიკოლოზ შელია დაიბადა 1941 წელს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ კოჩარაში.
რიგითი ნიკოლოზ შელია საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის მებრძოლთა რიგებს აფხაზეთში საომარი მოქმედებების დაწყების პირველი დღიდან შეუერთდა . ის იყო სამხედრო შტაბის წევრი და სოფლის დაცვის ერთ-ერთი ორგანიზატორი. ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე ბატალიონში- ათმეთაურის თანამდებობაზე.
ნიკოლოზ შელია მონაწილეობდა ბრიგადის სარდლობის მიერ დაგეგმილ საბრძოლო ოპერაციებში,- სოფელ კოჩარასა და ლაბრაში.
1993 წლის 2 იანვარს , სოფელ კოჩარაში მიმდინარე ერთ-ერთი საბრძოლო ოპერაციის დროს, ნიკოლოზ შელია მტრის ტყვიამ იმსხვერპლა. მასთან ერთად დაიღუპნენ მებრძოლები – ვენგულ პაპავა, ბორის ფანცულაია, გიგლა ბუჩხრიკიძე.
ნიკოლოზ შელია დაკრძალულია სოფელ კოჩარაში.
ჯანსუღ ჯიბილოს ძე ყურაშვილი
ჯანსუღ ჯიბილოს ძე ყურაშვილი დაიბადა 1953 წლის 18 აგვისტოს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ცაგერაში. დაამთავრა ცაგერას საშუალო სკოლა. 1975-1997 წლებში მსახურობდა საბჭოთა არმიის რიგებში. დემობილიზაციის შემდეგ მძღოლად მუშაობდა ქალაქ ოჩამჩირის ავტოპარკში.
აფხაზეთში მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს, 1992 წლის აგვისტოდან ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე ბატალიონში- რიგით მებრძოლად. აქტიურად მონაწილეობდა ყველა საბრძოლო ოპერაციაში , რომელსაც აწარმოებდა ბატალიონი.
ჯანსუღ ყურაშვილი, 1993 წლის 5 იანვარს საბრძოლო ოპერაციის დროს,სოფელ კოჩარის მისადგომებთან ნაღმზე აფეთქდა და ადგილზე გარდაიცვალა.
ჯიბილო სპირიდონის ძე ყურაშვილი
ჯიბილო სპირიდონის ძე ყურაშვილი დაიბადა 1930 წელს ცაგერის რაიონში.
საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ, ოჯახთან ერთად, საცხოვრებლად გადავიდა ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ცაგერაში.
აფხაზეთში მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს , 1992 წლის 11 დეკემბრიდან ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე ბატალიონში მოხალისედ. ბატალიონთან ერთად მონაწილეობდა არაერთ საბრძოლო ოპერაციაში.
1993 წლის 16 სექტემბერს, გამთენიისას, სოფელ ცაგერაზე ფართომასშტაბიანი შემოტევისას, ჯიბილო ყურაშვილი,მტერთან მედგარი წინააღმდეგობის დროს მძიმედ დაიჭრა და ტყვედ ჩავარდა. ჯიბილო ყურაშვილი და მისი მეუღლე „ბოევიკებმა“ ტყვიამფრქვევის ჯერით დაცხრილეს.
ჯუმბერ სიმონის ძე ქანდავაძე
ჯუმბერ სიმონის ძე ქანდავაძე დაიბადა 1960 წლის 2 მაისს. სწავლობდა ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ცაგერას საშუალო სკოლაში. აფხაზეთში მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს სიმონ ქანდავაძე ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე (ცაგერას) ბატალიონში,მსროლელად.
1992 წლის 4 ნოემბერს, როცა ცაგერას ბატალიონი საბრძოლველად გავიდა მოქვის მიმართულებით, დანაყოფი დანაღმულ ველზე აღმოჩნდა. ჯუმბერ ქანდავაძე ნაღმზე აფეთქდა და დაიღუპა.
მერაბ ხუტას ძე უგრეხელიძე
მერაბ ხუტას ძე უგრეხელიძე დაიბადა 1966 წლის 21 აპრილს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ცაგერაში. დაამთავრა ცაგერას საშუალო სკოლა.
აფხაზეთში მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს 24-ე ბრიგადის 242-ე ბატალიონში. მერაბი იყო უშიშარი და დისციპლინირებული მებრძოლი. აქტიურად მონაწილეობდა არაერთ რთულ და საპასუხისმგებლო საბრძოლო ოპერაციაში.
მერაბ უგრეხელიძე დაიღუპა 1992 წლის 17 აგვისტოს სოფელ ტამიშში მიმდინარე საბრძოლო მოქმედებების დროს.
ბორის ბორისის ძე ფანცულაია
ბორის ბორისის ძე ფანცულაია დაიბადა 1957 წელს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ კოჩარაში.
ფანცულაია ბორისი ბორისის ძე აფხაზეთში საომარი მოქმედების დაწყების პირველივე დღეებიდან ჩადგა საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის დამცველთა რიგებში. ჩაირიცხა ოჩამჩირის გარნიზონის ს/კომენდატურაში, რიგითად.
1992 წლის დეკებმრიდან გადავიდა 24-ე ბრიგადის 242-ე ბატალიონში – რიგით მსროლელად. მონაწილეობდა ბატალიონის მიერ ჩატარებულ საბრძოლო ოპერაციებში სოფ. ცხენისწყალთან, სოფ. ტამიშში, სოფ. ლაბრაში. იყო მამაცი მებრძოლი, გულისხმიერი მეგობარი, დროზე ასრულებდა მეთაურთა დავალებებს.
1993 წლის 2 იანვარს რამდენიმე თანამებრძოლთან ერთად ლაბრა-კოჩარის საზღვარზე სადაზვერვო დავალების შესრულების დროს, მტრის ჩასაფრებულ ნაწილს გადაეყარა. ხანმოკლე ბრძოლის შემდეგ მტერი უკუაგდეს, მაგრამ ბ. ფანცულაია სასიკვდილოდ დაიჭრა. ის ადგილზე გარდაიცვალა. დასაფლავებულია სოფ. კოჩარაში.
ასტამურ ძუკუს ძე ფანცულაია
ასტამურ ძუკუს ძე ფანცულაია დაიბადა 1943 წლის 1 აგვისტოს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ კოჩარაში.
1961 წელს დაამთავრა ამავე სოფლის საშუალო სკოლა. სამხედრო-სავალდებულო სამსახური მოიხადა გერმანიაში. დემობილიზაციის შემდეგ სწავლა განაგრძო საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში. სასწავლებლის დამთავრების შემდეგ მუშაობდა ქალაქ ოჩამჩირის ტექნიკური ბიუროს უფროსად. 1971 წელს საცხოვრებლად გადავიდა ქალაქ ტყვარჩელში.
აფხაზეთსი მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს, 1992 წლის სექტემბრიდან ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე ბატალიონში.
ასტამურ ფანცულაია დაიღუპა 1993 წლის 16 იანვარს, სოფელ კოჩარაში მიმდინარე საბრძოლო ოპერაციის დროს.
ასტამურ ფანცულაიას დარჩა მეუღლე და სამი შვილი.
მედიკო აკაკის ასული ურიდია
მედიკო აკაკის ასული ურიდია დაიბადა 1940 წლის 29 აგვისტოს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ახალ კინდღში.
დაამთავრა ახალი კინდღის საშუალო სკოლა, თბილისის კოოპერაციული სასწავლებელი , შემდეგ ზუგდიდის სამედიცინო სასწავლებელი. ომამდე მუშაობდა ოჩამჩირის რაიონის კოოპერატიულ კავშირში.
მედიკო ურიდია 1993 წლის მარტიდან ირიცხებოდა საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე ბატალიონში. აქტიურად მონაწილეობდა დაჭრილი და დასახიჩრებული მებრძოლების მოვლაში და მათი სტაციონარში გადაყვანის ორგანიზებაში. მთელი ომის განმავლობაში მუხლმოუდრეკლად ემსახურებოდა ბატალიონის პირად შემადგენლობას.
მედიკო ურიდია დაიღუპა 1993 წლის 17 სექტემბერს, სოფელ ცაგერაში მიმდინარე საბრძოლო მოქმედებების დროს.
ავთანდილ გრიგორის ძე ტყებუჩავა
ავთანდილ გრიგორის ძე ტყებუჩავა დაიბადა 1954 წელს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ კოჩარაში.
ომის დაწყებისთანავე ავთანდილ ტყებუჩავა ჩაირიცხა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე ბატალიონში
ავთანდილ ტყებუჩავა 1992 წლის 25 დეკდემბერს სოფელ კოჩარასთან საბრძოლო ოპერაციის დროს დაიღუპა.
რომეო სილაგაძე
რომეო სილაგაძე დაიბადა 1975 წლის 31 იანვარს ოჩამჩირეში. 1990 წელს დაამთავრა კოჩარის საშუალო სკოლა.
ემზადებოდა უმაღლეს სასწავლებელში ჩასაბარებლად.
აფხაზეთში მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს, რომეო სილაგაძე 1992 წლის დეკემბრიდან ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის 242-ე ბატალიონში ოპერატორად.
რომეო სილაგაძე 1993 წლის 16 მაისს ერთ-ერთი შეტაკების დროს დაიღუპა. დაკრძალულია სოფელ ცაგერაში.